5 علامت برای تشخیص زودهنگام اوتیسم
برای دستیابی به بهترین نتیجه در درمان اختلالات طیف اوتیسم، تشخیص زودهنگام و شروع درمان حیاتی است. این امر برای افزایش شانس کودک برای بهبود رشد مهارتهای شناختی مهم و عملکرد مناسب در زندگی آتیش ضروری است.
به گزارش مشاورفا به نقل از فرادید،برای دستیابی به بهترین نتیجه در درمان اختلالات طیف اوتیسم، تشخیص زودهنگام و شروع درمان حیاتی است. این امر برای افزایش شانس کودک برای بهبود رشد مهارتهای شناختی مهم و عملکرد مناسب در زندگی آتیش ضروری است.
به گزارش هافینگتون پست، دکتر پل وانگ، رییس بخش تحقیقات پزشکی در سازمان علمی و مشاوره "اوتیسم اسپیکس" (Autism Speaks) که در حوزۀ اوتیسم فعال است، می‌گوید: "بدیهی است که هر چه زودتر شروع کنید، نتایج طولانی مدت بهتر خواهید گرفت. شک نکنید که هر چه زودتر به داد این کودکان برسید بهتر است."
اما این اختلال که تقریباً همیشه مابین 12 تا 18 ماهگی کودک شروع به ظاهر شدن می‌کند، به اشکال بسیار مختلف خود را نمایان می‌سازد. به گفتۀ وانگ، حداقل نیمی از والدین آمریکایی با علائم اولیۀ اوتسیم آشنا نیستند.
او می‌گوید: "پدر و مادر می‌توانند حتی از شش ماهگی تفاوتها را مشاهده کنند. هر بچه‌ای دچار تفاوتهایی نمی‌شود که پدر و مادر یا کس دیگری بتواند تشخیص دهد، اما بعضی‌ها این تفاوتهایی نشان می‌دهند و می‌توان آنها را دید و باید از همان ابتدا به آن دقت کرد."
مشخصۀ اختلال در رشد عصبی، که روز به روز شایعتر میشود، تفاوت در رفتارهای اجتماعی، برقراری ارتباط، و ادراک است. زنگ‌خطرهای معمول از تاخیر در صحبت کردن تا رفتارهای ادراکی غیرمعمول را شامل می‌شوند.
پنج علامت زودهنگام
فراتر از علائم شناخته‌شده‌تری که در بالا آمد، در زیر پنج نشانۀ زودهنگامی که پدر و مادر باید حواسشان به آنها باشد را می‌خوانید:
نسبت به اسم خودش واکنش نشان نمی‌دهد: کودک سالم، معمولا از طریق روی گرداندن، نسبت به صدا شدن اسمشان واکنش نشان می‌دهد. تنها 20 درصد از بچه‌های که بعدها در آنها تشخیص اوتیسم داده میشود، به شنیدن اسمشان واکنش نشان می‌دهند.
"توجه مشترک" را بر نمی‌انگیزد: توجه مشترک علامت اولیۀ مهارت زبانی است، چرا که نمایانگر توانایی به اشتراک گذاشتن چیزی با فرد دیگر است. برای مثال، وقتی که یک کودک هواپیمایی در آسمان می‌بیند، به هواپیما نگاه می‌کند، سپس به مادرش نگاه می‌کند و سپس دوباره به هواپیما نگاه می‌کند، انگار که بخواهد بگوید، تو هم چیزی که من می‌بینم می‌بینی؟
کودک بدین ترتیب شما را با خود در موضوعی شریک می‌کند. کودکانی که بیشتر این رفتار را انجام می‌دهند، زودتر قابلیت‌های زبانی را کسب می‌کنند.
از رفتار دیگران تقلید نمی‌کند: کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به کودکان معمولی، کمتر احتمال دارد که حرکات دیگران را نظیر لبخند زدن، دست تکان دادن یا دست زدن را تقلید کنند.
در بازی‌های وانمودی شرکت نمی‌کند: علاقۀ کودک به بازی‌های وانمودی (مثلاً این که وانمود کند مادر یک عروسک است یا تظاهر کند که یک موز تلفن است) معمولاً حوالی 2 یا 3 سالگی نمود پیدا می‌کند. اما کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد که به این شکل با اشیا برخورد کنند.
کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل متفاوتی نسبت به اشیا توجه نشان می‌دهند. وقتی که بزرگتر می‌شوند، ممکن است که اشیا به منظور اصلیشان استفاده کنند، اما کمتر احتمال دارد که با آن شی بازی تخیلی انجام دهند.
واکنش احساسی ندارند: در حالیکه نوزادان معمولی نسبت به احساسات دیگران بسیار حساس هستند، نوزادان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد که در واکنش به لبخند کودک دیگر لبخند بزنند، یا وقتی که کودک دیگری را در حال گریه می‌بینند، به گریه بیافتند.
چه کاری از دست پدر و مادر بر می‌آید؟
متخصصان به پدر و مادرها توصیه می‌کنند که نسبت زنگ خطرهایی که معمولاً حوالی 12 ماهگی کودک بروز می‌کند هوشیار باشند و در مورد موارد نگران‌کننده با متخصص اطفال مشورت کنند.
منبع: HuffingtonPost |
توسط : مشاورفا در تاریخ : 1-10-1394, 09:31 بازدیدها : 1881
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
