این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی متمرکز بر طرحواره برتعدیل طرحواره هاي ناسازگار اولیه در دختران نوجوان بی سرپرست و بد سرپرست انجام گرفت.پژوهش حاضر از نوع کاربردي و طرح پیش آزمون –پس آزمون با و بطور تصادفی ( n= گروه کنترل است. در این پژوهش افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیري در دسترس انتخاب شده( 20 در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند .پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اولیه یانگ(فرم کوتاه) در پیش آزمون براي هر دو گروه اجراوسپس در گروه آزمایش مداخله گروه درمانی شناختی متمرکز بر طرحواره اجرا شد.پس از پایان دوره 11 جلسه اي درمان بار دیگر پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه)بعنوان پس آزمون در هر دو گروه اجرا گردید. نتایج حاصل از تحلیل آماري با آزمون کوواریانس چند متغیره نشان می دهد که گروه درمانی شناختی متمرکز بر طرحواره در مقایسه با گروه کنترل ،بطور معنادار باعث کاهش نمره کلی در پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اولیه یانگ شده است(باسطح به جز دو طرحواره شکست و رهاشدگی، رویکرد درمانی برکاهش نمرات سایر طرحواره ها بطور معنادار .( P= معناداري 0,000 موثر بود. واژه هاي کلیدي: گروه درمانی، شناخت درمانی،طرحواره درمانی ،طرحواره هاي ناسازگار اولیه ، بی سرپرست و بد سرپرست
